Μόνη διαφυγή για την χώρα και
την κοινωνία είναι ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα όπως έχει προτείνει η
Δημοκρατική Αριστερά τονίζει ο Φώτης Κουβέλης σε συνέντευξή του στο
BriefingNews και εκφράζει την ανησυχία του για την αύξηση του αριθμού των αστέγων
και των ανέργων καθώς και των φαινομένων εκείνων που οδηγούν σε τεμαχισμό την
κοινωνία.
Ο
πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς μιλά για τους στόχους του κόμματός του στις
εκλογές, για τις προϋποθέσεις να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, για
τις ‘μεταγραφές’ πολιτικών από το ένα κόμμα στο άλλο αλλά και κυρίως για την
πορεία της ελληνικής κοινωνίας τα επόμενα χρόνια στέλνοντας μάλιστα το δικό του
μήνυμα σε εκείνους τους νέους που σκέφτονται να μεταναστεύσουν.Κύριε Πρόεδρε κατ’αρχήν θα ήθελα την άποψή σας για την απόφαση που ελήφθη στο Eurogroup;
Είναι μία συμφωνία η οποία ουσιαστικά θέλει να εξυπηρετήσει το χρέος αλλά θεωρώ ότι θα συναντήσει ακόμη και η εξυπηρέτηση του χρέους μεγάλα προβλήματα.
Και βεβαίως η δανειακή σύμβαση έχει μια σειρά από μέτρα τα οποία διαμορφώνουν αρνητικές συνθήκες και για την κοινωνία και για την προοπτική εξέλιξης.
Ξέρετε η κοινωνία είναι τρομοκρατημένη. Πολλοί θεωρούν ότι με αυτά τα μέτρα θα έρθουν ξένοι επενδυτές στη χώρα αλλά οι Έλληνες θα δουλεύουν με μισθούς Κίνας. ‘Θα μπούμε κάτω από τη μπότα των γερμανών’ ακούω κάποιους να υποστηρίζουν. Συμμερίζεστε αυτή την ανησυχία;
Έτσι κι αλλιώς η αμοιβή της μισθωτής εργασίας έχει απομειωθεί πάρα πολύ και σημαντικά. Και πράγματι έχει δεχθεί συμπίεση η μισθωτή εργασία. Και βεβαίως αυτό έχει άμεση αντανάκλαση και στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών αλλά και τροφοδοτεί και το φαύλο κύκλο της ύφεσης με δεδομένο ότι επιτείνει τη λιτότητα, αποδυναμώνει τα ασφαλιστικά ταμεία.
Πολύ δε περισσότερο αυτά τροφοδοτούν αδιέξοδες καταστάσεις στο βαθμό που δεν υπάρχει και καμία αναπτυξιακή πολιτική. Το μεγάλο ζήτημα τούτου του τόπου είναι ότι ενώ η κοινωνία τεμαχίζεται, ενώ η λιτότητα γίνεται ακόμη πιο βαριά, βαθαίνει η ύφεση. Και βαθαίνει την ώρα που δεν υπάρχει καμία αναπτυξιακή πολιτική και αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα.
Την ίδια ώρα βλέπουμε και πρωτόγνωρα πράγματα. Βλέπουμε συσσίτια, βλέπουμε τον αριθμό των αστέγων και των ανέργων να αυξάνεται…Που θα πάει αυτό; Με αυτή την συμφωνία πως βλέπετε την Ελλάδα μετά από κάποια χρόνια; Θα έρθουν καλύτερες ημέρες ή θα βρεθούμε στο κενό;
Νομίζω ότι εκείνο που θα προσδιορίσει την ελληνική κοινωνική πραγματικότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα θα είναι ότι τούτη η κοινωνία θα είναι τεμαχισμένη. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 30% του ελληνικού λαού, αποδεδειγμένα με βάση επίσημα αδιαμφισβήτητα στοιχεία, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Η μεσαία τάξη δεν συρρικνώνεται πλέον, εξαφανίζεται. Και μεγάλα στρώματα αυτού του τόπου μετατοπίζονται συνεχώς προς τα κάτω. Και από την άλλη μεριά έχουμε μία ανεργία να καλπάζει, επίσης με επίσημα στοιχεία, πάνω από 22%.
Η μόνη διαφυγή για την ελληνική κοινωνία προκειμένου η χώρα να προχωρήσει σε δρόμους αισιοδοξίας και προκοπής είναι να δρομολογηθεί άμεσα χωρίς άλλη καθυστέρηση ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, το οποίο μπορεί να στηρίζεται στη δανειοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σε συνεργασία με μέρος τους ΕΣΠΑ καθώς υπάρχουν χρήματα που μας περιμένουν αλλά δυστυχώς με τεράστια ευθύνη της παρούσας και της προηγούμενης κυβέρνησης η απορροφητικότητα που εξασφαλίζουμε για το ΕΣΠΑ ως χώρα δεν ξεπερνά το 40%.
Και επίσης μια πρώτη άμεση ενέργεια που πρέπει να γίνει είναι η διεύρυνση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής. Χωρίς αυτά δεν θα μπορέσει η χώρα να ανασάνει και κυρίως δεν θα μπορεί η κοινωνία να σηκωθεί.
Μου είπατε ότι από τη συμφωνία λείπουν οι αναπτυξιακές πολιτικές. Αυτός ήταν και ο λόγος που καταψηφίσατε τη νέα δανειακή σύμβαση;
Όχι μόνον αυτό. Αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους αλλά υπάρχουν κι άλλοι λόγοι όπως εκείνα τα μέτρα τα οποία τροφοδοτούν τον φαύλο κύκλο και κυρίως τεμαχίζουν την κοινωνία. Πριν σας ανέφερα για το χτύπημα της αμοιβής της μισθωτής εργασίας.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ένα από τα μέτρα είναι η κατάργηση του ελάχιστου μισθού που προβλέπεται από την εθνική συλλογική σύμβαση. Όπως επίσης δεν πρέπει να λησμονούμε ότι έχουμε περικοπή συντάξεων και μάλιστα χαμηλών συντάξεων και χτύπημα των επικουρικών συντάξεων.
Όμως κύριε Πρόεδρε αν δεν ψηφιζόταν αυτή η δανειακή σύμβαση η χώρα θα χρεοκοπούσε…
Το δίλημμα δεν αφορά σε εμάς. Δεν αφορά στις δικές μας πολιτικές απόψεις. Διότι εμείς είχαμε προτείνει άλλους δρόμους, άλλη διαπραγμάτευση. Είχαμε προτείνει την αναζήτηση ισοδύναμων μέτρων προς αυτά τα οποία πλήττουν την κοινωνία.
Είχαμε ζητήσει όλο το προηγούμενο διάστημα να χτυπηθεί η παραοικονομία για να αναφερθώ σε μερικά ισοδύναμα. Να παταχθεί η φοροδιαφυγή και βεβαίως η διαφθορά. Και αναφέρω χαρακτηριστικά ότι τούτη την ώρα που μιλάμε εξακολουθεί να αφαιρεί από το ΑΕΠ το 30% η παραοικονομία και το 10% η διαφθορά. Και βεβαίως επί 2-2,5 χρόνια δεν υπάρχει φορολογικό σύστημα δικαιοσύνης με αναπτυξιακή προοπτική το οποίο πράγματι να διαμορφώνει συνθήκες ισονομίας, ισότητας, δικαιοσύνης και να χτίζει τη δυνατότητα μιας αγοράς, εξυγιασμένης, να μπορεί να λειτουργήσει.
Το δίλημμα το πρόβαλε η κυβέρνηση τόσο του κ. Παπαδήμου, όσο και η προηγούμενη του κ. Παπανδρέου, αλλά και τα δύο κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.
Σας έχει ασκηθεί κριτική όμως ότι παίρνετε θέσεις τέτοιες που αρέσουν στον κόσμο προκειμένου να προσελκύσετε ψήφους. Πως απαντάτε σε αυτή την κριτική;
Αυτός είναι ένας εύκολος λόγος από εκείνους που προωθούν τη δική τους αδιέξοδη πολιτική. Εμείς είχαμε καταψηφίσει και το πρώτο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο. Ταυτόχρονα καταθέσαμε τη δική μας εναλλακτική πρόταση.
Και ήρθε η στιγμή που και η ίδια η τρόικα, άμεσα ή έμμεσα, αλλά και αυτοί που ασκούν κυβερνητική εξουσία σήμερα αλλά και πρόσφατα στην προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να ομολογήσουν ότι απέτυχε το μνημόνιο Ι.
Κατά συνέπεια δεν μπορώ να αντιληφθώ που στηρίζουν αυτόν τον εύκολο, τον δημαγωγικό λόγο που απευθύνουν σε όλους εκείνους και εν προκειμένω στη ΔΗΜΑΡ, που αρνούνται το περιεχόμενο και της δανειακής σύμβασης και γενικότερα του δευτέρου μνημονίου αλλά και του πρώτου μνημονίου.
Υπήρξαν όμως και στελέχη σας, της ΔΗΜΑΡ, που μετά το μεσοπρόθεσμο αποχώρησαν από το κόμμα αλλά και τώρα που διαφώνησαν με την καταψήφιση της δανειακής σύμβασης. Αυτές οι απόψεις δεν χωρούν στο κόμμα σας;
Πρώτον να προσγειώσουμε αυτό που είπατε στην πραγματικότητα. Είχαμε την αποχώρηση μόνον ενός μέλους της Κ.Ε. Βεβαίως υπήρξαν αναφορικά με τη ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση Παπαδήμου και 10-15 μέλη της Κ.Ε που υποστήριξαν την άποψη ότι έπρεπε να δώσουμε ψήφο ανοχής, όχι ψήφο εμπιστοσύνης.
Κανένα μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς, της ΚΕ του κόμματός μας, δεν υποστήριξε ούτε τη συμμετοχή στην κυβέρνηση, ούτε ψήφο εμπιστοσύνης. Υπήρξαν 10-15 μέλη της ΚΕ που πράγματι, μέσα από ένα συγκεκριμένο σκεπτικό, ήθελαν η ΔΗΜΑΡ με τους βουλευτές της να δώσει ψήφο ανοχής. Περί αυτού πρόκειται. Τίποτε άλλο.
Σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται στη δεύτερη ή την τρίτη θέση. Ποιος είναι ο στόχος σας; Ποιοι είναι οι στόχοι της Δημοκρατικής Αριστεράς στις εκλογές;
Η ΔΗΜΑΡ παλεύει για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Διαμορφώνει σχέσεις εμπιστοσύνης με την ελληνική κοινωνία. Αυτή η σχέση εμπιστοσύνης καταγράφεται στα δημοσκοπικά ευρήματα. Δεν εφησυχάζουμε όμως γιατί ξέρουμε ότι και η κοινωνία βρίσκεται σε δύσκολη και ρευστή κατάσταση και η πολιτική είναι και αυτή σε μεγάλη ρευστότητα με δεδομένο ότι αποσυντήθεται και καταρρέει απαξιωμένο και λοιδωρούμενο το πολιτικό σύστημα.
Ο μεγάλος αντίπαλός μας είναι τα προβλήματα της χώρας και της κοινωνίας και με αυτά θέλουμε να συγκρινόμεθα.
Εμείς έχουμε πει, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι στο ερώτημά σας υπάρχει ένα επιμέρους ερώτημα, τι θα κάνουμε την επομένη των εκλογών.
Ναι γιατί με τέτοια ποσοστά θα είστε δυνάμει κυβερνητικός εταίρος…
Έχουμε πει ότι η ΔΗΜΑΡ δεν δηλώνει αδιάφορη για το μέγεθος της κυβερνητικής εξουσίας. Βεβαίως αν με ρωτήσετε τι θα γίνει στην περίπτωση κατά την οποία δεν θα υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση, σας λέω ότι η ΔΗΜΑΡ μιλάει και αναφέρεται ακόμη και σε κυβερνήσεις συνεργασίας με δύο προϋποθέσεις.
Η μία είναι το θετικό δεσμευτικό προγραμματικό πλαίσιο. Δηλαδή χωρίς προγραμματική δέσμευση δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας.
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι οι φερέγγυες πολιτικές πρακτικές οι οποίες στο βαθμό που υπάρχουν θα μπορούν να υλοποιούν την προγραμματική συμφωνία η οποία θεωρώ ότι είναι η βάση πάνω στην οποία μπορεί να κινείται και να δρα πολιτικά μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Αν δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, δεν μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας.
Την πρόταση για συγκρότηση ενιαίου αριστερού αντιμνημονιακού μετώπου με στόχο τη διακυβέρνηση της χώρας γιατί την απορρίπτετε;
Εκείνο το οποίο είπαμε ότι δεν είναι δυνατόν μόνον η καταψήφιση του μνημονίου να αποτελέσει την επαρκή βάση για την δημιουργία του τόξου της αριστεράς. Διότι πέρα από την ασφυξία του πρώτου και του δευτέρου μνημονίου υπάρχουν και άλλες πολιτικές οι οποίες πρέπει να αναζητούν και να διεκδικούν την έξοδο από την ασφυξία του μνημονίου.
Δεν αρκεί λοιπόν η αντιμνημονιακή βάση. Διότι εναντίον του μνημονίου ψήφισε και η ΝΔ και ο ΛΑΟΣ στην πρόσφατη ψηφοφορία. Βεβαίως είναι υπαρκτό το ζήτημα του πολυκερματισμού των δυνάμεων της αριστεράς αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτός ο πολυκερματισμένος χώρος της αριστεράς ερήμην, μακριά και έξω από υπαρκτές διαφορές, αντιθέσεις αλλά ακόμη και αντίπαλες θέσεις.
Σας λέω χαρακτηριστικά ότι υπάρχουν δυνάμεις της αριστεράς που υποστηρίζουν την αναχώρηση της χώρας από την Ε.Ε και από την Ευρωζώνη. Η ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι εκεί πρέπει να δοθεί η μάχη. Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό διότι υπάρχουν και άλλα ζητήματα τα οποία έχουν σχέση με την καθημερινά ασκούμενη πολιτική και μάλιστα σε κρίσιμους κοινωνικούς τομείς.
Μήπως είναι στόχος σας να αντικαταστήσετε το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική σκακιέρα με δεδομένο ότι βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις ότι είμαστε σε μία φάση καθημερινής σταδιακής αλλαγής του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Τι είναι η Δημοκρατική Αριστερά; Είναι σοσιαλιστικό, αριστερό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα;
Είναι κόμμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Και έχουμε πει ότι εμείς θέλουμε να συγκροτήσουμε και να συνθέσουμε το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού στον οποίο μπορούν να συνυπάρχουνε δυνάμεις που αναφέρονται στο δημοκρατικό σοσιαλισμό, ανένταχτοι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες, πολίτες που αναφέρονται στην πολιτική οικολογία, στην αριστερή σοσιαλδημοκρατία.
Σε ότι αφορά αυτές τις μετακινήσεις των πολιτών, στις οποίες εμμέσως πλην σαφώς αναφερθήκατε, πρέπει να σας πως ότι η κοινωνία ανακαθορίζεται και ο ανακαθορισμός της κοινωνίας αφορά τον πυρήνα της. Και μια κοινωνία που ανακαθορίζει τους συσχετισμούς της είναι βέβαιο ότι αναζητά και τον ανακαθορισμό και των συσχετισμών στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Η ΔΗΜΑΡ έχει σαφή τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, είναι κόμμα των ριζικών μεταρρυθμίσεων και έχει στον πυρήνα της βέβαια και την πολιτική οικολογία.
Δεν έχουμε όμως μόνο μετακινήσεις πολιτών αλλά και μετακινήσεις πολιτικών. Είδαμε σε μια μέρα να φεύγουν οι κ.κ. Βορίδης και Γεωργιάδης από τον ΛΑΟΣ και να προσχωρούν στη ΝΔ. Αυτές τις μετακινήσεις πως τις βλέπετε; Πιστεύετε ότι δημιουργούν ανασφάλεια στο εκλογικό σώμα ή τις βλέπουν με καλό μάτι ως ένα στοιχείο αυτής της αλλαγής που γίνεται κάθε μέρα στο πολιτικό σκηνικό;
Κοιτάξτε, σε μια γενική αξιολόγηση των μετακινήσεων των πολιτών και των πολιτικών εν ενεργεία, θα πρέπει να σας πω ότι αυτές οι μετακινήσεις αποτελούν αντανάκλαση και στοιχείο της πίεσης που η ίδια η κοινωνία ασκεί. Βεβαίως υπάρχουν και προσωποποιημένες επιλογές, επιλογές κομματικού συμφέροντος ή ατομικού συμφέροντος, αλλά εκείνο που μετακινεί την πολιτική, που τη διαφοροποιεί είναι η αλλαγή των κοινωνικών συσχετισμών.
Ήθελα την άποψή σας για την πρόσφατη απόφαση του Κάρολου Παπούλια να σταματήσει να εισπράττει το μισθό του.
Είναι μια κίνηση με έντονο το συμβολισμό και νομίζω ότι αυτός ο συμβολισμός έχει θετικό αντίκρισμα στην ίδια την κοινωνία.
Είσαστε από τους πολιτικούς που πρωταγωνίστησαν τις τελευταίες δεκαετίες στην πολιτική ζωή του τόπου, έχετε αναλάβει και υπουργικό θώκο δηλαδή και ευθύνες, και έχετε κι εσείς με τη συμμετοχή σας και το δικό σας μερίδιο ευθύνης γι’αυτό που έχει συμβεί στη χώρα. Δεν μπορείτε να το αρνηθείτε αυτό στο μέτρο που σας αναλογεί βέβαια…
Γιατί να μην το αρνηθώ; Πείτε μου. Βεβαίως και το αρνούμαι. Διότι η συμμετοχή μου στην πολιτική - όχι μόνο η δική μου αλλά και άλλων - δεν έχει προσδιοριστεί με στοιχεία που έχουν αρνητική συμμετοχή σε αυτό το τοπίο που σήμερα καταγράφεται ως το κοινωνικό, πολιτικό αποτέλεσμα. Θέλω να πω με άλλα λόγια ότι η γενίκευση, η ισοπέδωση, αν δεν είναι λαϊκισμός είναι μια εύκολη απάντηση για την κατάπτωση και την αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας και θέλω να μου πείτε τι θα λέγατε σε ένα νέο που σήμερα σκέφτεται το ενδεχόμενο να αφήσει την πατρίδα και να μεταναστεύσει στο εξωτερικό; Η νεολαία μας φεύγει κύριε πρόεδρε…
Αντιλαμβάνομαι ότι οι πολίτες αναζητούν και την ατομική λύση. Τη λύση του ατομικού τους προβλήματος ακριβέστερα. Και κατανοώ την επιλογή κάποιοι να θέλουν να μεταναστεύσουν.
Στη χώρα μας είχαμε μεγάλα κύματα μετανάστευσης και στο παρελθόν τη δεκαετία του ’60. Είναι τα αδιέξοδα μιας οικονομίας η οποία οικοδομήθηκε σε ένα βαθύ συντηρητικό πλαίσιο και δημιούργησε και τεράστιες κοινωνικές ανισότητες.
Θα έλεγα λοιπόν σε αυτούς τους συμπολίτες μας που επιλέγουν το δρόμο της μετανάστευσης ότι κατανοώ την επιλογή τους, κατανοώ ότι επιδιώκουν την επιβίωση αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να δώσουν τη μάχη και αυτοί προκειμένου να αλλάξει το περιεχόμενο της πολιτικής που ασκείται στον τόπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου