Δημήτρης Χατζησωκράτης, ΠΑΡΟΝ, 17/10/2010
Στην Ελλάδα, υπό το Μνημόνιο, όπως άλλωστε και σε οποιαδήποτε φάση, τα 2Α(Ανάπτυξη- Απασχόληση) συμπληρωμένα και από το 3ο Α, δηλαδή την Ανταγωνιστικότητα, αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους στους οποίους οφείλει να στηριχθεί η όποια προοπτική ανάκαμψης και εξόδου από την βαθειά ύφεση της χώρας.
Δυστυχώς σήμερα και για τα αυτονόητα απαιτείται επιμονή στην επανάληψή τους, αλλά το κυριότερο, εμμονή στην απαίτηση και πρόκληση για παρουσίαση και δέσμευση από την κυβέρνηση για συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα. Γιατί από προθέσεις και επικοινωνιακές μεθοδεύσεις στα ζητήματα αυτά υπάρχει πραγματικός κορεσμός.
1. Από τη ΔΕΘ και μετά, η κυβερνητική απόφαση είναι δοσμένη. Ομιλούν για Ανάπτυξη κατά κόρον. Την ίδια ώρα που στον 4ο χρόνο του ΕΣΠΑ(Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς) ο συντελεστής απορρόφησης του συνόλου των προγραμμάτων και των Ταμείων ήταν 11%, την ίδια ώρα που 12 μήνες ο νέος αναπτυξιακός νόμος ακόμη αναζητείται, εμφανίζονται να ομιλούν για την Ανάπτυξη και για τις Μεγάλες Επενδύσεις που «είναι προ των θυρών» αλλά δεν έρχονται. Βεβαίως κατέθεσαν για συζήτηση στην Βουλή, μόλις προχθές, το νομοσχέδιο για το περίφημο Fast Track!
Και βέβαια θέλουμε τις μεγάλες επενδύσεις να έλθουν, να εγκατασταθούν στη χώρα. Είμαστε εμείς άλλωστε ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που είπαμε ΝΑΙ, να στηριχθούν οι επενδύσεις. Να ισχύσουν τα φορολογικά κίνητρα και για τα αποδεδειγμένως επανεπενδυόμενα κέρδη των επιχειρήσεων η φορολογία να κατέβει από το 24% στο 20%.
Οφείλουμε, όμως, να αποδείξουμε ως χώρα, ακόμη και στη μεγάλη μας ανάγκη, ότι παραμένουμε μια χώρα που σέβεται τους νόμους, τους απλούς πολίτες, το περιβάλλον. Μια χώρα που επιδιώκει να διαμορφώνει και για τις λίγες μεγάλες, αλλά και για τις πολλές μικρές επενδύσεις να διαμορφώσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο χωρίς να δημιουργεί μια διπλή νομιμότητα. Μια χώρα που διαθέτει ένα δικαιικό σύστημα που οφείλει να «τρέξει», να επιταχύνει, αλλά και να μην παραβλέψει υπάρχοντες σχεδιασμούς. νομικό πλαίσιο και δικαιώματα.
Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να λέει αδιακρίτως «ναι» σε κάθε μια επένδυση που προτείνεται. Ακραία περίπτωση η σχεδιαζόμενη επένδυση του Κατάρ, που κύριο μέγεθός της αποτελεί η Θερμοηλεκτρική Μονάδα Υγροποιημένου Πετρελαϊκού Αερίου (LPG) στον Αστακό, που πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί.
2. Είναι απολύτως προφανές ότι η χώρα μας οφείλει να αντιμετωπίσει το υπέρογκο έλλειμμα του ισοζυγίου συναλλαγών και του εμπορικού ισοζυγίου(σταθερά αρνητική πρωτιά στην ΕΕ.) Το έλλειμμα αυτό αντανακλά δομικά προβλήματα της Ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα παράγει προϊόντα και υπηρεσίες που δεν καταναλώνονται ούτε στο εσωτερικό και, αντιθέτως, εισάγει άλλα ή ομοειδή συνεχώς. Αυτό σημαίνει είτε λαθεμένες επιλογές παραγωγικών προτύπων είτε υψηλό κόστος παραγωγής. Τραγική συνέπεια είναι ότι διαρκώς επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη. Η πολιτική επιλογή πρέπει να εστιάζεται πρώτα απ’ όλα στον εντοπισμό των τομέων παραγωγικής δραστηριότητας που είναι σε θέση να αποτελέσουν πόλους ανάπτυξης για τη χώρα ή εστίες συγκριτικού πλεονεκτήματος μέσω παραγωγικών και τεχνολογικών εξειδικεύσεων που ταυτόχρονα θα σέβονται το περιβάλλον. Στις γενναίες επενδύσεις στην παιδεία, στην επιστημονική έρευνα. Στην στήριξη στην πλήρη απασχόληση, στη σταθερή και ποιοτική εργασία και σε ικανοποιητικούς μισθούς. Η χώρα οφείλει να στηρίξει την επιχειρηματικότητα, να δώσει τη μάχη της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο της καινοτομίας και της ποιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, που ενσωματώνουν τεχνολογικό προβάδισμα και υψηλή προστιθέμενη αξία.
3. Κάθε ανακοίνωση για το ύψος της ανεργίας στη χώρα μας είναι εφιαλτικότερη της προηγούμενης.
Η παρατεταμένη ύφεση του 2009 και 2010, η ραγδαία πτώση της παραγωγής, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και η συνεχής μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων οδηγούν σε δραματικές καταστάσεις την ελληνική κοινωνία, αφού πίσω από τους αριθμούς είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Και το άμεσο μέλλον φαντάζει ακόμη ποιο επώδυνο, μια και ο Προϋπολογισμός 2011 προβλέπει το πρωτάκουστο μεταπολιτευτικά ύψος του 15,1% για το 2012.
Σήμερα η κυβέρνηση οφείλει, αντί της οποιασδήποτε προσπάθειας επικοινωνιακής κάλυψης του κορυφαίου προβλήματος της κοινωνίας μας, της ΑΝΕΡΓΙΑΣ, να πράξει τα αυτονόητα για την προοπτική της ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ζήτησε από την κυβέρνηση, ως πρώτες συγκεκριμένες ενέργειες, να προωθήσει άμεσα τα 11 εγκεκριμένα προγράμματα από τον ΟΑΕΔ, που αφορούν 108.000 θέσεις εργασίας, ωα αξιοποιήσει το ειδικό αποθεματικό των 220 εκ. ευρώ, που διαθέτει το Υπ. Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και λιμνάζει καθώς
και να διασφαλίσει τάχιστα την καταβολή των εισπραττομένων από το ΙΚΑ από εργοδότες και εργαζόμενους για λογαριασμό του ΟΑΕΔ, που σήμερα ξεπερνούν τα 4 δις. Ευρώ και δεν αποδίδονται.
Επειδή τώρα συζητείται ο Προϋπολογισμός 2011, αν θα ήταν δυνατόν να συμπυκνωθεί σε μια πρόταση ολόκληρη η γκάμα των πρωταρχικών προτεραιοτήτων που θα μπορούσε να καλύπτει τις απαιτήσεις για τις προϋποθέσεις προώθησης των 3Α αυτή θα ήταν : Ραγδαία αύξηση των φορολογικών εσόδων και ανακατανομή των δημοσίων δαπανών σε κατεύθυνση αναπτυξιακή και άμβλυνσης των ανισοτήτων.
Δυστυχώς σήμερα και για τα αυτονόητα απαιτείται επιμονή στην επανάληψή τους, αλλά το κυριότερο, εμμονή στην απαίτηση και πρόκληση για παρουσίαση και δέσμευση από την κυβέρνηση για συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα. Γιατί από προθέσεις και επικοινωνιακές μεθοδεύσεις στα ζητήματα αυτά υπάρχει πραγματικός κορεσμός.
1. Από τη ΔΕΘ και μετά, η κυβερνητική απόφαση είναι δοσμένη. Ομιλούν για Ανάπτυξη κατά κόρον. Την ίδια ώρα που στον 4ο χρόνο του ΕΣΠΑ(Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς) ο συντελεστής απορρόφησης του συνόλου των προγραμμάτων και των Ταμείων ήταν 11%, την ίδια ώρα που 12 μήνες ο νέος αναπτυξιακός νόμος ακόμη αναζητείται, εμφανίζονται να ομιλούν για την Ανάπτυξη και για τις Μεγάλες Επενδύσεις που «είναι προ των θυρών» αλλά δεν έρχονται. Βεβαίως κατέθεσαν για συζήτηση στην Βουλή, μόλις προχθές, το νομοσχέδιο για το περίφημο Fast Track!
Και βέβαια θέλουμε τις μεγάλες επενδύσεις να έλθουν, να εγκατασταθούν στη χώρα. Είμαστε εμείς άλλωστε ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που είπαμε ΝΑΙ, να στηριχθούν οι επενδύσεις. Να ισχύσουν τα φορολογικά κίνητρα και για τα αποδεδειγμένως επανεπενδυόμενα κέρδη των επιχειρήσεων η φορολογία να κατέβει από το 24% στο 20%.
Οφείλουμε, όμως, να αποδείξουμε ως χώρα, ακόμη και στη μεγάλη μας ανάγκη, ότι παραμένουμε μια χώρα που σέβεται τους νόμους, τους απλούς πολίτες, το περιβάλλον. Μια χώρα που επιδιώκει να διαμορφώνει και για τις λίγες μεγάλες, αλλά και για τις πολλές μικρές επενδύσεις να διαμορφώσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο χωρίς να δημιουργεί μια διπλή νομιμότητα. Μια χώρα που διαθέτει ένα δικαιικό σύστημα που οφείλει να «τρέξει», να επιταχύνει, αλλά και να μην παραβλέψει υπάρχοντες σχεδιασμούς. νομικό πλαίσιο και δικαιώματα.
Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να λέει αδιακρίτως «ναι» σε κάθε μια επένδυση που προτείνεται. Ακραία περίπτωση η σχεδιαζόμενη επένδυση του Κατάρ, που κύριο μέγεθός της αποτελεί η Θερμοηλεκτρική Μονάδα Υγροποιημένου Πετρελαϊκού Αερίου (LPG) στον Αστακό, που πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί.
2. Είναι απολύτως προφανές ότι η χώρα μας οφείλει να αντιμετωπίσει το υπέρογκο έλλειμμα του ισοζυγίου συναλλαγών και του εμπορικού ισοζυγίου(σταθερά αρνητική πρωτιά στην ΕΕ.) Το έλλειμμα αυτό αντανακλά δομικά προβλήματα της Ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα παράγει προϊόντα και υπηρεσίες που δεν καταναλώνονται ούτε στο εσωτερικό και, αντιθέτως, εισάγει άλλα ή ομοειδή συνεχώς. Αυτό σημαίνει είτε λαθεμένες επιλογές παραγωγικών προτύπων είτε υψηλό κόστος παραγωγής. Τραγική συνέπεια είναι ότι διαρκώς επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία εκτινάσσεται στα ύψη. Η πολιτική επιλογή πρέπει να εστιάζεται πρώτα απ’ όλα στον εντοπισμό των τομέων παραγωγικής δραστηριότητας που είναι σε θέση να αποτελέσουν πόλους ανάπτυξης για τη χώρα ή εστίες συγκριτικού πλεονεκτήματος μέσω παραγωγικών και τεχνολογικών εξειδικεύσεων που ταυτόχρονα θα σέβονται το περιβάλλον. Στις γενναίες επενδύσεις στην παιδεία, στην επιστημονική έρευνα. Στην στήριξη στην πλήρη απασχόληση, στη σταθερή και ποιοτική εργασία και σε ικανοποιητικούς μισθούς. Η χώρα οφείλει να στηρίξει την επιχειρηματικότητα, να δώσει τη μάχη της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο της καινοτομίας και της ποιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, που ενσωματώνουν τεχνολογικό προβάδισμα και υψηλή προστιθέμενη αξία.
3. Κάθε ανακοίνωση για το ύψος της ανεργίας στη χώρα μας είναι εφιαλτικότερη της προηγούμενης.
Η παρατεταμένη ύφεση του 2009 και 2010, η ραγδαία πτώση της παραγωγής, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και η συνεχής μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων οδηγούν σε δραματικές καταστάσεις την ελληνική κοινωνία, αφού πίσω από τους αριθμούς είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.
Και το άμεσο μέλλον φαντάζει ακόμη ποιο επώδυνο, μια και ο Προϋπολογισμός 2011 προβλέπει το πρωτάκουστο μεταπολιτευτικά ύψος του 15,1% για το 2012.
Σήμερα η κυβέρνηση οφείλει, αντί της οποιασδήποτε προσπάθειας επικοινωνιακής κάλυψης του κορυφαίου προβλήματος της κοινωνίας μας, της ΑΝΕΡΓΙΑΣ, να πράξει τα αυτονόητα για την προοπτική της ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ζήτησε από την κυβέρνηση, ως πρώτες συγκεκριμένες ενέργειες, να προωθήσει άμεσα τα 11 εγκεκριμένα προγράμματα από τον ΟΑΕΔ, που αφορούν 108.000 θέσεις εργασίας, ωα αξιοποιήσει το ειδικό αποθεματικό των 220 εκ. ευρώ, που διαθέτει το Υπ. Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και λιμνάζει καθώς
και να διασφαλίσει τάχιστα την καταβολή των εισπραττομένων από το ΙΚΑ από εργοδότες και εργαζόμενους για λογαριασμό του ΟΑΕΔ, που σήμερα ξεπερνούν τα 4 δις. Ευρώ και δεν αποδίδονται.
Επειδή τώρα συζητείται ο Προϋπολογισμός 2011, αν θα ήταν δυνατόν να συμπυκνωθεί σε μια πρόταση ολόκληρη η γκάμα των πρωταρχικών προτεραιοτήτων που θα μπορούσε να καλύπτει τις απαιτήσεις για τις προϋποθέσεις προώθησης των 3Α αυτή θα ήταν : Ραγδαία αύξηση των φορολογικών εσόδων και ανακατανομή των δημοσίων δαπανών σε κατεύθυνση αναπτυξιακή και άμβλυνσης των ανισοτήτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου