Η "ΠΡΩΤΗ" της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στη ΔΕΘ
17/09/2010
Είμαστε ένα Κόμμα με ζωή 2,5 μηνών αλλά ερχόμαστε από μακριά και φιλοδοξούμε όσο και διεκδικούμε επίσης να πάμε πάρα πολύ μακριά.
Η πρώτη μας δημόσια δέσμευση παράλληλα με τη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής και υπεύθυνης πρόταση εξόδου της χώρας από την πολύμορφη κρίση, ήταν η επιλογή μας να προωθήσουμε τη δράση που θα φέρει την πολιτική στους πολίτες και τους πολίτες στην πολιτική.
Είμαστε η Αριστερά που σταθερά υποστηρίζει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, πέρα από το νεοφιλελευθερισμό και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι η αριστερή αντιμετώπιση της κρίσης. Η υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος είναι κεντρικό πρόταγμα για μας. Επικεντρώνουμε τη δράση μας στην πολιτική της κρίσης.
Παράλληλα με τη δημοσιονομική προσαρμογή της κρίσης και της χώρας, καταθέτουμε τις προτάσεις μας για την αντιμετώπισή της. Η δική μας Αριστερά επικεντρώνεται στην ανθρώπινη διάσταση της κρίσης και στον προστατευτικό ιστό που πρέπει να υπάρχει, αλλά και στην κοινωνική Δικαιοσύνη.
Η αναδιανομή, η αλληλεγγύη και ο επανακαθορισμός του προτύπου ανάπτυξης ανοίγει σήμερα το έδαφος για μια ουσιαστική παρέμβαση στο κράτος, στην Αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση και στους θεσμούς, αλλά και στην οικονομία με στόχο την προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων.
Όσα αισιόδοξα μηνύματα και αν προσπάθησε να δώσει ο Πρωθυπουργός για τον ένα χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, η πραγματικότητα είναι τόσο κραυγαλέα, είναι τόσο πείσμων και οι επιπτώσεις της διακυβέρνησης τόσο χειροπιαστές, που δεν μπορούν με κανένα τρόπο να εξωραϊστούν.
Κάθε μέρα και μια ανακοίνωση ή μια νέα φημολογία για σκέψεις ή προθέσεις για τη λήψη νέων μέτρων. Όλα έχουν ένα στόχο: πως θα καλυφθεί η υστέρηση των προβλεπομένων από το Μνημόνιο, ή από την επικαιροποίησή του των προβλεπομένων εσόδων.
Ο φόβος των πολιτών και ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα είναι πραγματικός. Η ανασφάλεια γιγαντώνεται γιατί την αποτυχία της υστέρησης των εσόδων, όλοι γνωρίζουν, ότι αναπόδραστα εφόσον διαρκεί το Μνημόνιο, θα την ακολουθήσει η γνωστή μέθοδος: δηλαδή η μείωση των δαπανών και η περιστολή των δαπανών σύμφωνα πάντα με την κυβερνητική πρακτική, δεν θα συνεπάγεται περιστολή της σπατάλης, αποφυγή δαπανών από δυσλειτουργίες από κακοδιαχείριση ή και έλλειψη ελέγχων, αλλά για μια ακόμη φορά, θα υπάρξει περαιτέρω μείωση του πραγματικού εισοδήματος, μια και αυτό ορίζεται με μονομερείς κυβερνητικές ενέργειες.
Η ανασφάλεια κυριαρχεί σταθερά σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους επαγγελματίες, βιοτέχνες, εμπόρους που καθημερινά αντιμετωπίζουν τη ραγδαία μείωση ως και τον εκμηδενισμό του κύκλου των εργασιών τους και ταυτόχρονα βιώνουν την άρνηση και την τεράστια δυσκολία δανεισμού, αλλά και χρηματοδότησής τους για κεφάλαια κίνησης, αποπληρωμής εισφορών ή πολύ περισσότερο και αναδιαρθρώσεων και όποιων σχεδίων αναδιάταξης και προώθησης των επιχειρήσεών τους.
Με τις εξαγγελίες του ο κ. Πρωθυπουργός είναι φανερό πως επιχείρησε ένα άλμα. Υπήρξε μια έντονη επικοινωνιακή διαχείριση ενός πραγματικού ζητήματος: της ανάγκης αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας. Όλες οι κοινωνικές Οργανώσεις, όλοι οι φορείς ζητούν ανάπτυξη. Γι’ αυτή λοιπόν αποφάσισαν να μιλήσουν κατά κόρον, την ίδια ώρα μάλιστα μόλις πριν από μία εβδομάδα, το World Economic Forum μετατόπιζε για το 2009 την Ελλάδα άλλες 12 θέσεις προς τα κάτω, στην 83η θέση από τις 139 χώρες που εξετάζει, που στον 4ο χρόνο του ΕΣΠΑ (στο Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς), ο συντελεστής απορρόφησης του συνόλου των προγραμμάτων και των Ταμείων, ήταν 11% την ίδια ώρα που 11 μήνες ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος ακόμη αναζητείται και εμφανίζονται να ομιλούν για την ανάπτυξη και για τις μεγάλες επενδύσεις, που είναι προ των θυρών -όπως λένε, αλλά δεν έρχονται- και για τον περίφημο για τον καινούργιο νόμο για το Fast Track.
Και βέβαια θέλουμε εμείς, η Δημοκρατική Αριστερά τις μεγάλες επενδύσεις να έρθουν και να εγκατασταθούν στη χώρα. Είμαστε όμως εκείνοι που είπαμε ναι, να στηριχθούν οι επενδύσεις και φορολογικά κίνητρα, να ισχύσουν αυτά τα κίνητρα και για αποδεδειγμένως επενδυόμενα κέρδη, τα αποδεδειγμένως επενδυόμενα κέρδη, τα κέρδη των επιχειρήσεων και η φορολογία να κατεβεί από το 24 στο 20%.
Μας θέτουν το ερώτημα «Δεν ήταν τα μέτρα αναπόφευκτα; Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;». Είπαμε ότι δεν συμφωνούμε με την προσέγγιση αυτή. Πρέπει να θυμηθούμε τι ακριβώς έγινε αμέσως μετά τις εκλογές και με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» όπως ελέγετο. Και αυτό γιατί εμείς δεν αποδεχόμαστε ότι όλα ήταν μοιραία και ότι όλα έτσι έπρεπε να συμβούν.
Το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε -θυμηθείτε- προϋπολογισμό σε εφαρμογή του προεκλογικού προγράμματος παροχών και ταυτόχρονα και σε απόλυτη αντίφαση με αυτό, περιέφερε την κατάσταση της χρεοκοπίας της χώρας διεθνώς. Γι’ αυτό και η απάντηση στο ερώτημα «Τι άλλο να γινόταν;» έχει νόημα μόνο αν συνοδεύεται με κριτική για όσα δεν έγιναν, αλλά και για όσα λαθεμένα έγιναν.
Οι χειρισμοί που έγιναν διαμόρφωσαν ένα πεδίο το οποίο δημιούργησε τις συνθήκες για την εγκατάσταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα. Ήταν η εποχή όπου και οι Ευρωπαίοι κάτω από άλλες πολιτικές εκτιμήσεις, θεώρησαν ως εύκολη λύση την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα.
Το Μνημόνιο δεν είναι η αιτία της δημοσιονομικής κρίσης και της εξάρτησης από τον υπέρογκο δανεισμό. Το ανάποδο ισχύει. Η κρίση έφερε το Μνημόνιο. Εμείς το καταψηφίσαμε. Γιατί οι κυβερνητικές επιλογές που συμφωνήθηκαν με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι άδικες, καθηλώνουν την κοινωνία και την τεμαχίζουν.
Σήμερα όμως το Μνημόνιο είναι μια πραγματικότητα. Η απεμπλοκή από το μηχανισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, όσο κι αν αποτελεί Δίκαιο αίτημα της κοινωνίας -και είναι Δίκαιο- προϋποθέτει μια εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση και αυτή στη συνέχεια προϋποθέτει την ύπαρξη συσχετισμών και ευρωπαϊκού χαρακτήρα, οι οποίοι δεν υπάρχουν. Αλλά και συμμαχίες στήριξης του σχετικού αιτήματος, που πρέπει βέβαια να διαμορφωθούν.
Ρεαλιστικό είναι να διεκδικείς την απαλλαγή της χώρας από ασφυκτικές ρυθμίσεις του Μνημονίου, να αποκρούεις ρυθμίσεις που επιβάλλονται πέρα και από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου και να προωθείς εναλλακτική πρόταση διεξόδου. Αυτό συνιστά υπεύθυνη πολιτική και υπεύθυνη διεκδίκηση και όχι η γενικόλογη και πολλές φορές κραυγαλέα αναφορά στο θέμα αυτό, χωρίς επί της ουσίας να συνοδεύεται με την εναλλακτική πολιτική πρόταση που πρέπει να διεκδικηθεί, για να προχωρήσει.
Η δημοσιονομική κρίση της ελληνικής οικονομίας ανέδειξε με δραματικό τρόπο τα αδιέξοδα του κοινωνικο-οικονομικού προτύπου που οικοδομήθηκε στη χώρα μας. Πρότυπο, που συστηματικά και μεθοδευμένα εξέθρεψαν τα Κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που κυβέρνησαν τη χώρα.
Σήμερα η χώρα μας παρουσιάζει πέρα από τη δραματική οικονομική κατάσταση δυο κεφαλαιώδους σημασίας προβλήματα.
Πρόβλημα διακυβέρνησης. Το γεγονός ότι ένα χρόνο από τις εκλογές ανακυκλώνεται και τροφοδοτείται συνεχώς η συζήτηση περί των λεγομένων δομικών αλλαγών, αναδομήσεων, συντονισμού και ούτω καθ’ εξής, δεν είναι παρά το λογικό παρεχόμενο της διαπίστωσης πως η διακυβέρνηση πάσχει. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός απλώς επιβεβαιώνει αυτή την επισήμανση.
Υπάρχει πρόβλημα Διοίκησης. Τα μέτρα δεν αρκεί να αποφασίζονται και να ψηφίζονται, πρέπει κάποιος να τα εφαρμόζει. Πρέπει κάποιος και κάποιοι να τα υλοποιούν για να αποδίδουν. Υπάρχει στη σημερινή Ελλάδα τέτοιος διοικητικός μηχανισμός; Δεν υπάρχει.
Προσπάθησαν να τον δημιουργήσουν. Ακόμη ψάχνουμε τους εισπρακτικούς μηχανισμούς και ακόμη δεν έχουν διοριστεί όλες οι Διοικήσεις των ασφαλιστικών Ταμείων. Το σημαντικότερο: λείπει παντελώς το σύστημα ελέγχου σε όλα τα επίπεδα οικονομικό, ποιοτικών προδιαγραφών, εφαρμογής κοινοτικής νομοθεσίας, αλλά κι άλλοι τομείς πάσχουν από αυτή την έλλειψη.
Χωρίς ένα σαφή, διαφανή, ενιαίο, όχι διασπαρμένο σε διάφορες Υπηρεσίες και Υπουργεία και αποτελεσματικό ελεγκτικό μηχανισμό, οποιαδήποτε πολιτική, ακόμη και καλών προθέσεων, είναι έτοιμη να ακυρωθεί και ακυρώνεται.
Είναι κοινότυπο. Νομοθεσία υπάρχει και μάλιστα πλούσια, απλώς δεν εφαρμόζεται ή εφαρμόζεται με πλημμέλεια. Επιπλέον λόγω των πλημμελών ελέγχων μας επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση κάθε χρόνο κυρώσεις και καταλογισμοί απίθανου ύψους.
Η χώρα μας χάνει σημαντικό μέρος των κοινοτικών εισροών που μας αναλογούν ακυρώνοντας το όποιο θετικό αποτέλεσμα επίπονων δημοσιονομικών διαπραγματεύσεων για μικροποσά και με υψηλό διαπραγματευτικό τίμημα.
Η Δημοκρατική Αριστερά επισημαίνει δύο επείγουσες προτεραιότητες αλλαγής στην οικονομική πολιτική. Την αύξηση των δημοσίων εσόδων και την καταπολέμηση της ακρίβειας. Τα προβλήματα αυτά δεν λύνονται με λόγια και με ευχές και προφανώς με επικοινωνιακή διαχείριση που συστηματικά επιχειρεί και προωθεί η κυβέρνηση.
Η κάλυψη της δραματικής υστέρησης των δημοσίων εσόδων και η περαιτέρω αύξησή τους δεν πρέπει να γίνεται με τη λογική της πεπατημένης που έχει ακόμη για άλλη μια φορά αποδειχθεί αναποτελεσματική. Αυτή δηλαδή της μεγαλύτερης περικοπής δαπανών με την απειλή για το 2011 και νέων μειώσεων μισθών καθώς και με την επιβολή νέων εμμέσων φόρων και της αύξησης του ΦΠΑ. Οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που οδηγούνται σε λουκέτο πρέπει να προκαλέσουν συναγερμό για να αποτραπεί τέτοια πολιτική.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλες και φίλοι η πελατειακή ανοχή απέναντι στη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία πρέπει να σταματήσει στην πράξη και όχι στα λόγια. Κύριοι στόχοι πρέπει να είναι η εξασφάλιση πόρων για την τροφοδότηση των προγραμμάτων για τους ανέργους, για τις κοινωνικές πολιτικές που καταρρέουν και η επαναφορά στη ζωή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που έχει θυσιαστεί.
Οι δημόσιες επενδύσεις είναι σήμερα το μόνο άμεσο και αποτελεσματικό εργαλείο για την ανάπτυξη που θα συμβάλει αποφασιστικά στη συγκράτηση της ανεργίας.
Προτεραιότητα για μας αποτελεί η δραστική μείωση του πληθωρισμού που καλπάζει, καθώς η επιβάρυνση των έμμεσων φόρων πέρασε ολόκληρη στην κατανάλωση και έτσι αύξησε τα κέρδη της παραοικονομίας και έπληξε και συνεχίζει να πλήττει την κοινωνία και ιδιαίτερα τα οικονομικά ασθενέστερα τμήματα αυτού του τόπου.
Απαιτούνται τώρα δεσμεύσεις και παρεμβάσεις και όχι η ανοχή και η αδράνεια που επιδεικνύει σήμερα η κυβέρνηση. Το τετράπτυχο της δικής μας πρότασης, της πρότασης της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι δίκαιη κατανομή των βαρών, αντιμετώπιση των δομικών προβλημάτων της ελληνικής διοίκησης, νέο αναπτυξιακό πρότυπο με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης, οικολογική ανασυγκρότηση της οικονομίας.
Στην κατεύθυνση αυτή απαιτούνται πρωταρχικά πολιτικές επιλογές αλλά και συγκεκριμένα μέτρα για να ανατραπούν άρδην αντιλήψεις, αντιλήψεις κατεστημένες και να αλλάξουν οι πολιτικές που τις διαμόρφωσαν.
Εμείς επιμένουμε, επιμένει η Δημοκρατική Αριστερά ότι απαιτούνται διεύρυνση των εσόδων από δραστηριότητες και από φυσικά πρόσωπα που διαφεύγουν. Ανακατανομή των διαθέσιμων πόρων και κινητοποίηση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, θέτοντας ξεκάθαρες προτεραιότητες.
Βελτίωση της εκπαίδευσης. Διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και των κοινωνικών υπηρεσιών, προστασία του φυσικού πλαισίου. Άμβλυνση των ανισοτήτων. Ένα μέρος των πόρων πλέον θα αφαιρείται για να αποπληρωθεί το χρέος που η χώρα συσσώρευσε τις περασμένες 10ετίες.
Ιδιαίτερο βάρος αποκτά η αξιοποίηση των διαθεσίμων από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία τα επόμενα τρία χρόνια. Η έξοδος από τη μακροχρόνια ύφεση και η διασφάλιση της αναγκαίας ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω στη συντήρηση παραγωγικών και διαχειριστικών προτύπων που στηρίζονται στη φθηνή εργασία, στην εργασία χαμηλής παραγωγικότητας και τη ραγδαία φθορά του περιβάλλοντος.
Προϋποθέτει επίσης μια βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα με δημόσια διοίκηση που θα μετατραπεί από τροχοπέδη κάθε παραγωγικής προσπάθειας σε αποφασιστικό αρωγό και με νέο ρόλο των απαραίτητων δημόσιων επιχειρήσεων.
Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά προβάλλουμε το αίτημα ενός προτύπου ανάπτυξης με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία για την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας με διεύρυνση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής.
Οι στοχεύσεις και τα πολιτικά μέτρα βρίσκονται στον αντίποδα της επιτάχυνσης της απελευθέρωσης των αγορών και της έντασης των ιδιωτικοποιήσεων.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες αυτές οι προτάσεις αποσκοπούν μεταξύ άλλων στην ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις πολιτικές και στην ανάδειξης της αειφορίας ως βασικού κριτηρίου.
Στη διασφάλιση του κοινωνικού κράτους γενικής εφαρμογής κοινωνικό κράτος με αναδιανομή του εισοδήματος, με καταπολέμηση της ανεργίας, στην κατεύθυνση της πλήρους απασχόλησης, με διαρκή βελτίωση της κοινωνικής προστασίας, της ασφάλειας, της υγείας και της διαβίωσης γενικότερα.
Αυτές οι προτάσεις περιλαμβάνουν αναγκαία τη διαμόρφωση ενός ισχυρού πυλώνα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό τον έλεγχο του δημοσίου. Περιλαμβάνουν την ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με ενίσχυση την απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησής τους με νομοθετική κατάργηση των καταχρηστικών πρακτικών και χρεώσεων των Τραπεζών, με οργάνωση του ελέγχου του τομέα παροχής υπηρεσιών, με συλλογική συμμετοχή στις κρατικές προμήθειες.
Περιλαμβάνουν την πλήρη και αξιοπρεπή απασχόληση, την προστασία των εργασιακών σχέσεων, οι οποίες αποσαθρώνονται και αποσαθρώνονται ακόμη και με υπέρβαση των ρυθμίσεων του μνημονίου.
Περιλαμβάνουν την εγγύηση της κοινωνικής ασφάλειας όσων διαβιούν στη χώρα μέσα από ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα χρηματοδοτείται σταθερά και με ενιαίους όρους από τους εργαζόμενους, το κράτος και τους εργοδότες χωρίς την ανάγκη της οποιασδήποτε προσφυγής σε κοινωνικούς πόρους.
Τη βασική αλλαγή του προσανατολισμού στον τομέα της υγείας, την κατεύθυνση της πρωτοβάθμιας φροντίδας με ιδιαίτερη έμφαση στην αναμόρφωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα υγείας για όλους και για όλες.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι και φίλες ο λόγος για τις δημοτικές εκλογές. Οι εκλογές του Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθούν σε ένα ιδιαιτέρως οξυμένο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον. Η οικονομική κρίση όπως εμφανίζεται με τις εκρηκτικές διαστάσεις της στη χώρα μας, το μνημόνιο, τα άδικα και σκληρά κυβερνητικά μέτρα που πλήττουν μεγάλες κατηγορίες του ελληνικού λαού καθώς και η αυτόματη διαπλοκή τοπικού και περιφερειακού με την κρατική εξουσία θα ωθούν τους πολίτες άντρες και γυναίκες να στέκονται κριτικά ή και αρνητικά όχι μόνο απέναντι στην αιρετή διοίκηση του δήμου και των περιφερειών, που για την απόδοση ή μη του έργου τους κρίνονται αλλά απέναντι και στην κυβέρνηση για τις συνολικές της πολιτικές, που το αποτύπωμά τους θα είναι αισθητό στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.
Η Δημοκρατική Αριστερά παίρνοντας υπόψη την τρέχουσα συγκυρία αναδεικνύει τον αυτοδιοικητικό και πολιτικό χαρακτήρα τους. Ο κεντρικός της στόχος σε αυτές τις εκλογές είναι η νίκη των ιδεών της ουσιαστικής αποκέντρωσης, της περιφερειακής συγκρότησης του κράτους, με αυτοδιοίκηση και η επικράτηση των δυνάμεων που σε τοπικό επίπεδο μπορούν να υπερασπιστούν και να προωθήσουν αυτές τις ιδέες.
Οι εκλογές θα στείλουν μηνύματα αλλά δεν μπορεί να μετατραπούν σε ένα είδος δημοψηφίσματος. Στις εκλογές του Νοεμβρίου θέτουμε εμείς, η Δημοκρατική Αριστερά ως γενικό στόχο την ανάδειξη δημοτικών και περιφερειακών διοικήσεων που θα διαχειριστούν με διαφάνεια και δημόσιο έλεγχο τις τοπικές υποθέσεις αλλά και τα οικονομικά.
Και αυτό έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία στις συνθήκες της δημοσιονομικής κρίσης. Δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα λειτουργούν με πλήρη και απόλυτη διαφάνεια και θα αγωνίζονται για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, στηρίζοντάς τους και πρωταρχικά στηρίζοντας τους αδύνατους.
Μια τοπική αυτοδιοίκηση για την ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος, του φυσικού και του αστικού, μακριά από πελατειακές εξυπηρετήσεις, με συνεπή αγώνα για αποκέντρωση και περιφερειακή συγκέντρωση.
Αυτοί είναι οι στόχοι της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση που θα γίνουν σε διάστημα λιγότερο από τους δύο μήνες.
Σας ευχαριστώ και στη διάθεση των ερωτήσεών σας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι να σας καλωσορίσω και εγώ με τη σειρά μου. Ακούσατε με συμπυκνωμένο τρόπο τις θέσεις και τις προτάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς. Ήρθε η ώρα για τις ερωτήσεις. Παρακαλώ πολύ να λέτε το όνομα και το μέσο που εκπροσωπείτε.
Φ. ΔΕΡΓΙΑΔΕΣ («ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε όπως είπατε η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ανίκανη να διοικήσει τη χώρα. Φέρατε ως παράδειγμα τον ανασχηματισμό και τη συζήτηση γύρω από τα δομικά προβλήματα. Είπατε επίσης ότι αυτές οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι δημοψήφισμα. Ωστόσο ο ίδιος ο Πρωθυπουργός προχτές είπε ότι είναι δημοψήφισμα.
Εγώ θέλω να ρωτήσω τα εξής και γιατί ακούγονται πολλές φωνές κριτικής ιδίως από άλλα κομμάτια της αριστεράς. Χτες ο κ. Τσίπρας σας κατηγόρησε ότι επιλέξατε να στηρίξετε τη σοσιαλδημοκρατία και μάλιστα σε μια εποχή που διαλύει και καταστρέφει τη χώρα.
Γιατί συνεργάζεστε σε αυτό το πλαίσιο το συγκεκριμένο, το πολιτικό πλαίσιο με το ΠΑΣΟΚ; Ιδίως στους μεγάλους δήμους και στις περιφέρειες όπου θα σταλούν βέβαια και τα πολιτικά μηνύματα. Ευχαριστώ.
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εμείς δεν δίνουμε δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις αυτοδιοικητικές εκλογές και όποιος υποστηρίζει ότι έχει χαρακτήρα αυτή η εκλογική αναμέτρηση δημοψηφίσματος της μιας ή της άλλης μορφής είτε εναντίον του μνημονίου ή εναντίον του «Καλλικράτη» νομίζω ότι κάνει πολιτικό σφάλμα.
Όπως επίσης είμαστε αντίθετοι και το έχουμε αποδείξει με τις μέχρι σήμερα επιλογές μας στις δήθεν συσπειρώσεις εναντίον του μνημονίου. Στη βάση ποιων πολιτικών στοιχείων αυτές οι συσπειρώσεις, γενικά και αόριστα εναντίον του μνημονίου; Με ετερόκλητες, όσο και ετερογενείς πολιτικές επιλογές; Εναντίον του μνημονίου είναι και η Νέα Δημοκρατία, εναντίον του μνημονίου είναι και οι δυνάμεις της Αριστεράς, εναντίον του μνημονίου είναι η Δημοκρατική Αριστερά με το δεδομένο ότι όλοι οι βουλευτές του Κόμματός μας καταψήφισαν και όρθωσαν την αντίθεσή τους στο μνημόνιο. Σε ποια βάση;
Είναι δυνατόν αυτό να αποτελεί πολιτική συσπείρωση, πέραν του γεγονότος ότι εκείνο που κρίνεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι το περιεχόμενο και η νέα πορεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και ερωτώ: Εάν υποθέσουμε ότι αυτές οι συσπειρώσεις στη βάση της αντιμνημονιακής λογικής δεν κατισχύσουν και επικρατήσουν αυτοδιοικητικές δυνάμεις που πρόσκεινται ή ανήκουν σε μια άλλη αντίληψη για το μνημόνιο, αυτό τι σημαίνει, ότι ο ελληνικός λαός θέλει το μνημόνιο; Προφανώς όχι.
Το δεύτερο. Εμείς αναδείξαμε την πολιτική μας άποψη για την Αυτοδιοίκηση με δύο κεντρικές επιλογές - προτάσεις. Η μία για τον Δήμο της Αθήνας με την υποψηφιότητα του υπερκομματικού μέχρι πρότινος Συνηγόρου του Πολίτη, του κ. Καμίνη. Και τη δεύτερη υποψηφιότητα επίσης με χαρακτηριστικά που δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένο κόμμα για τη Θεσσαλονίκη του κ. Μποτάρη.
Και το κάναμε αυτό για να καταδείξουμε ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να ασφυκτιά σε κομματικές περιχαρακώσεις και κηδεμονίες και ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να πορεύεται στη βάση πλατιών συνθέσεων, με φερέγγυα προγράμματα, φερέγγυα πρόσωπα που είναι δυνατόν να μετατρέπουν σε καθημερινό αυτοδιοικητικό αποτέλεσμα τις προγραμματικές συμφωνίες και τις προγραμματικές δεσμεύσεις.
Επιλέξαμε την αυτόνομη κάθοδο στις περιφέρειες Αυτόνομα θα κατεβούν οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις που πρόσκεινται στη Δημοκρατική Αριστερά στην Κεντρική Μακεδονία με επικεφαλής την μέχρι πρότινος Βουλευτή Ασημίνα Ξηροτύρη και παλαιότερα Νομάρχη. Αυτόνομα θα κατεβούμε στην περιφέρεια Αττικής με επικεφαλής τον βουλευτή μας Γρηγόρη Ψαριανό.
Αυτόνομα θα κατέβη η Δημοκρατική Αριστερά στη Δυτική Ελλάδα με επικεφαλής τον επίσης παρόντα στη συνέντευξη Τύπου βουλευτή μας το Νίκο Τσούκαλη. Το ίδιο συμβαίνει στα Ιόνια Νησιά, το ίδιο συμβαίνει και σε άλλες περιφέρειες. Και αυτό τι προσδιορίζει; Ότι σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε τον πολιτικό ετεροκαθορισμό.
Η δική μας αυτονομία όμως δεν προσδιορίζεται γενικά και αόριστα και εξαγγελτικά, προσδιορίζεται στη βάση των συγκεκριμένων πολιτικών θέσεων, ιδεών, προτάσεών μας και δράσεων μας.
Τώρα τα άλλα τα οποία επικαλέστηκαν κάποιοι για να επιτεθούν στη Δημοκρατική Αριστερά θέλω μόνο ένα σχόλιο να κάνω. Φθαρμένος, εξαντλημένος αυτός ο πολιτικός λόγος που επιλέγει να επιτεθεί στη Δημοκρατική Αριστερά με ένα παλαιό κομματικό, στείρο, λεκτικό οπλοστάσιο. Δεν πείθει αυτός ο τρόπος. Και όχι μόνο δεν πείθει, αλλά κυρίως εγείρει και την απαξίωση εκ μέρους της κοινωνίας η οποία βαρέθηκε, δεν την αφορά αυτή η ενδοαριστερή αντίθεση και πολλές φορές η ενδοαριστερή μιζέρια.
Εμείς δεν κοιτάμε πίσω. Εμείς είμαστε ένα καινούργιο κόμμα που ερχόμαστε από μακριά και πάμε μακριά, είμαστε η Δημοκρατική Αριστερά. Και τα όσα συμβαίνουν σε άλλους χώρους αφορούν εκείνους που τα επιλέγουν και τους εκθέτουν.
Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Θέλω να ρωτήσω το εξής. Αν πετύχει το πείραμα στους Δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, δηλαδή με τον Καμίνη και τον Μπουτάρη, ποια είναι τα επόμενα βήματα που μπορούμε να περιμένουμε δεδομένου, ότι και ο κ. Παπανδρέου έχει μιλήσει θετικά γι’ αυτά τα εγχειρήματα και επειδή εσείς έχετε και μια εμπειρία σε επίπεδο κυβερνητικής συνεργασίας παλιά …
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αναφέρεστε στα οικουμενικά σχήματα;
Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Ναι - ναι, ακριβώς αυτό. Αν υπάρχει τέτοια προοπτική από το χώρο σας;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είναι θετικό το γεγονός ότι οι προτάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς τόσο για τον κ. Καμίνη στην Αθήνα, όσο και για τον κ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη εξασφάλισαν μία ευρεία πολιτική και κοινωνική συσπείρωση.
Και ήδη υπάρχει η πρώτη επιτυχία και η επιτυχία αυτή αναφέρεται στο γεγονός ότι καταγράφεται μια καινούργια πολιτική αντίληψη για τον τρόπο που πρέπει να πορεύεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση και μάλιστα σε δύο μεγάλες πόλεις με τη σημασία και τη σημαντικότητα που έχουν και στις οποίες πρέπει να αλλάξει το αυτοδιοικητικό τοπίο. Εμείς έχουμε συμμετοχή υπεύθυνης συμπεριφοράς για να αλλάξει το αυτοδιοικητικό τοπίο και στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.
Το δεύτερο. Αυτή η ευρεία πολιτική και κοινωνική συσπείρωση που έχει εξασφαλιστεί για τις δύο αυτές υποψηφιότητες, αυτή η σύμπτωση των απόψεων δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ούτε πρόκριμα, ούτε προανάκρουσμα άλλων συμπτώσεων και άλλων συνεργασιών και μάλιστα στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Επαναλαμβάνω, η Δημοκρατική Αριστερά αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά με τις θέσεις της, τις ιδέες της, την αυτονομία της, η οποία θέλω να το επαναλάβω όχι μία αυτονομία απλώς διακηρυσσόμενη, αλλά μία αυτονομία που προσδιορίζεται και καθορίζεται από τις δικές της θέσεις και απόψεις.
Και θεωρώ για παράδειγμα αναφερόμενος στην οικονομική κρίση και στις θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί και τη σημαντικότητα κατά τη γνώμη μας, αλλά και την ιδιαίτερη σημασία αυτών των θέσεων.
Και πρέπει να σας πω ακόμη, ότι η Δημοκρατική Αριστερά θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως μία υπεύθυνη δύναμη. Υπεύθυνη έναντι της κοινωνίας, υπεύθυνη έναντι της χώρας. Δεν επιλέγουμε την Αριστερά της αυτοπεριχαράκωσης, δεν επιλέγουμε την Αριστερά που θέλει να ερμηνεύει τα σύγχρονα, σύνθετα, πολύπλοκα πραγματικότητα τα οποία βαραίνουν στις πλάτες της κοινωνίας με φθαρμένα εργαλεία του παρελθόντος.
Είμαστε η Αριστερά που θέλει να έχει συμμετοχή στο παραγόμενο πολιτικό αποτέλεσμα, στο παραγόμενο θετικό πολιτικό αποτέλεσμα προς όφελος και της χώρας και των πολιτών.
κ. ΣΕΚΛΕΤΙΔΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»): Στην πρώτη απάντηση που δώσατε μιλώντας για τον κ. Καμίνη, τον κ. Μπουτάρη αναφερθήκατε και σε προγραμματικές δεσμεύσεις. Θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι που αφορά εδώ την πόλη της Θεσσαλονίκης και το χώρο που βρισκόμαστε, τη Διεθνή Έκθεση, υπάρχει ένα σχέδιο να μετεγκατασταθεί το Εκθεσιακό Κέντρο εκτός πολεοδομικού συγκροτήματος και έχει ανοίξει μια συζήτηση για την αξιοποίηση αυτού εδώ του χώρου.
Υπήρξαν παλιότερα δεσμεύσεις από Κυβερνήσεις και Πρωθυπουργούς ότι θα μετατραπεί σε Μητροπολιτικό Πάρκο. Εσείς γνωρίζετε αν ο κ. Μπουτάρης εκλεγεί Δήμαρχος Θεσσαλονίκης θα στηρίξει το πιθανό σχέδιο της Κυβέρνησης για τη μετατροπή του τελικά αυτού του χώρου σε Εμπορικό Κέντρο ή θα στηρίξει τα Κινήματα των Πολιτών που θα διεκδικήσουν το Μητροπολιτικό Πάρκο;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ο κ. Μπουτάρης, οι συνεργάτες του, τα μέλη του συνδυασμού του είναι τα κατ’ εξοχήν αρμόδια να απαντήσουν στο εξαιρετικά ενδιαφέρον κατά τα άλλα ερώτημά σας.
Θα ήταν, αν θέλετε παραβίαση των αρχών μου να μιλήσω εγώ για το αυτοδιοικητικό πρόγραμμα του συνδυασμού του κ. Μπουτάρη για τη Θεσσαλονίκη, θα ήταν ένας κακός ετεροκαθορισμός μιας αυτοδιοικητικής προσπάθειας και λειτουργίας, η οποία πρέπει να ορίζεται με αυτόνομα χαρακτηριστικά αντίστοιχα των διεκδικήσεων των πολιτών και των αναγκών της πόλης.
Σε ότι αφορά τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, να επαναλάβω αυτά τα οποία έχω πει. Ότι είναι ένας θεσμός με ιστορικότητα, ένας θεσμός ουσιαστικός, ο οποίος όμως χρειάζεται να αναβαθμιστεί, να αναδιοργανωθεί και να πορευτεί στη νέα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, η οποία έχει σχέση με τις νέες καταστάσεις και τα νέα μεγέθη που έχουν διαμορφωθεί ιδιαίτερα στον ευρύτερο τομέα, στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Και θεωρώ επίσης ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει ένας δημόσιος εκθεσιακό φορέας, ο οποίος θα εξασφαλίζει τον πολυκεντρισμό της δράσης των εκθεσιακών πρωτοβουλιών και στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Μ. ΤΣΟΧΟΣ: Κύριε Κουβέλη, ήθελα να σας ρωτήσω για μία εξέλιξη η οποία κατεγράφη τα τελευταία 24ωρα ειδικά εδώ στο Δήμο Θεσσαλονίκης σε σχέση με τις διεργασίες των χρισμάτων και των προσπαθειών των λεγόμενων Προοδευτικών Δυνάμεων να αλλάξουν το σημερινό τοπίο Παπαγεωργόπουλου - Ψωμιάδη κλπ.
Τη στιγμή που ο κ. Μποτάρης με βάση τις δημοσκοπήσεις πηγαίνει πάρα πολύ καλά, εμφανίζονται υποψηφιότητες, οι δυνητικές υποψηφιότητες από την πλευρά του λεγόμενου Διαπαραταξιακού το οποίο είχε θέσει σαν πρώτο του στόχο την αλλαγή σελίδας ακριβώς στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
Θεωρείτε ότι αυτή η κίνηση λειτουργεί ανταγωνιστικά, κάνει ζημιά στον κ. Μπουτάρη;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Τσόχο, είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη και της κάθε συλλογικότητας των πολιτών να διεκδικεί αυτό που αντιστοιχεί κατά τη γνώμη του σε συμβολή στην υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Εκείνο όμως το οποίο θα σας πω απαντώντας στην ερώτησή σας είναι ότι με όρους ανοιχτής συλλογικότητας θα πρέπει να γίνει συσπείρωση στον υπάρχοντα αυτό συνδυασμό με επικεφαλής τον κ. Μπουτάρη. Και αυτό είναι αυτονόητο από την ώρα που θα εξασφαλιστεί, από την ώρα που θα προκύψει αυτή η ευρεία κοινωνική συσπείρωση, ότι θα έχει καλύτερα αποτελέσματα και θα ενισχύσει την πρόβλεψή μου ότι θα είναι ούτως ή άλλως νικηφόρο το αποτέλεσμα του συνδυασμού με επικεφαλής τον Γιάννη Μπουτάρη.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Επόμενη ερώτηση παρακαλώ.
κ. ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ («ΕΘΝΟΣ»): Ήθελα να ρωτήσω, στις περιφέρειες, όπου έχετε επιλέξει την αυτόνομη κάθοδο, ποιος είναι ο εκλογικός στόχος ποσοστιαία και επίσης ποιες είναι οι προθέσεις σας για το δεύτερο γύρο;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Η παρουσία μας με τα σχήματα που σας είπα στις περιφέρειες της χώρας, εκείνο το οποίο επιδιώκει είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να σας μιλήσω στη βάση συγκεκριμένων αριθμών, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί η Δημοκρατική Αριστερά, όπως σας είπα, έχει ζωή μόλις 2,5 μηνών.
Βεβαίως είναι ακριβές ότι ήδη από την πρώτη στιγμή η Δημοκρατική Αριστερά συσπειρώνει σημαντικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις και αυτό δεν είναι τυχαίο. Έχει σχέση με τις ιδέες της ανανεωτικής, της Δημοκρατικής Αριστεράς για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ιδέες οι οποίες έπεισαν, πείθουν, γι’ αυτό και στρατεύουν στις απόψεις αυτές πολλούς αυτοδιοικητικούς.
Το δεύτερο. Στο δεύτερο γύρο οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν στη βάση συγκεκριμένων δημοκρατικών, προοδευτικών, αυτοδιοικητικών κριτηρίων. Εμείς θεωρούμε ότι κανένα κόμμα ή αν θέλετε η Δημοκρατική Αριστερά δεν έχει δικαίωμα να αντιμετωπίζει τους πολίτες ως άβουλα όντα, ως άβουλες προσωπικότητες.
Οι ίδιοι οι πολίτες καλούνται να αξιολογήσουν εκείνα τα στοιχεία στο δεύτερο γύρο που κατά τη γνώμη τους θα πρέπει να αναδείξουν εκείνα τα μεγέθη που έχουν σχέση και που λίγο πριν ανέφερα. Η μόνη προτροπή την οποία δικαιούται η Δημοκρατική Αριστερά να κάνει για το δεύτερο γύρο είναι: ψηφίστε δημοκρατικά, επί της ουσίας προοδευτικά, για να αναδειχθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην πρωταγωνιστική θέση που αντιστοιχεί στους πολίτες και στις καινούργιες ανάγκες των κοινωνιών.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Επόμενη ερώτηση η κα Πλήκα από την «ΑΥΓΗ».
κα ΠΛΗΚΑ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Κουβέλη, είπατε νωρίτερα ότι οι εκλογές οι αυτοδιοικητικές δεν θα έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος αντιμνημονίου, αν και όλοι και ο Πρωθυπουργός και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί λένε ότι θα είναι ένα δημοψήφισμα. Αυτές οι εκλογές δεν θα έχουν πολιτικά μηνύματα και για την κυβέρνηση και για τους υπόλοιπους; Και ποια θα είναι αυτά;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σε κάθε περίπτωση οι όποιες εκλογές έχουν πολιτικά μηνύματα. Σε ό,τι αφορά τις άλλες συσπειρώσεις του λεγομένου αντιμνημονιακού μπλοκ, λίγο πριν διεξοδικά αναφέρθηκα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Άλλη ερώτηση παρακαλώ. Ο κ. Ρούμπος.
κ. ΡΟΥΜΠΟΣ: Είπατε πριν ότι το μνημόνιο δεν ήταν μοιραίο. Η διάσπαση του Συνασπισμού πόσο μοιραία και αναπόφευκτη ήταν; Και τι απαντάτε στους ανθρώπους που λένε, που βλέπουν τον κίνδυνο μάλλον σε ενδεχόμενες εκλογές να μην μπει κανένα από τα δυο κόμματα στη Βουλή, και θα ικανοποιηθούν κάποιοι άλλοι;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θα διαφωνήσω με την εκτίμησή σας, την οποία θεωρώ και πρόωρη, για το ποιοι θα είναι και ποιοι δεν θα είναι στο νέο Κοινοβούλιο. Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα έχετε τη χαρά να συναντιέστε με την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Το δεύτερο που ήθελα να σας πω, ότι το μοιραίον της υπόθεσης σε σχέση με τον Συνασπισμό ήταν ορατό πριν από πάρα πολύ καιρό. Η διάχυση του Συνασπισμού στο συμμαχικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ, η αποδυνάμωση έως και η εκτέλεση των ανανεωτικών χαρακτηριστικών του Συνασπισμού όπως τον ιδρύσαμε, όπως τον συνιδρύσαμε πριν πολλά χρόνια, ήταν δεδομένη. Μέχρι την τελευταία στιγμή εξαντλήθηκε κάθε περιθώριο. Εξαντλήθηκε κάθε περιθώριο πολιτικής υπομονής και επιμονής.
Δυστυχώς δεν έγιναν αποδεκτές οι απόψεις μας. Δεν έγινε αποδεκτή η άποψη ότι ο Συνασπισμός έπρεπε να ανακτήσει τα ανανεωτικά πολιτικά του χαρακτηριστικά, ότι δεν έπρεπε και δεν πρέπει να εγκαταλείψει τον αριστερό ευρωπαϊσμό του, ότι δεν έπρεπε να εγκαταλείψει την πολιτική του ριζοσπαστικού μεταρρυθμισμού.
Με βάση αυτά τα δεδομένα η ανανεωτική πτέρυγα τότε του Συνασπισμού απεχώρησε από το πρόσφατο Συνέδριο του Συνασπισμού και ήταν περίπου το 40% των Συνέδρων. Αλλά η Δημοκρατική Αριστερά δεν συγκροτείται μόνον από δυνάμεις που έχουν την αφετηρία τους στο χώρο του Συνασπισμού.
Συγκροτείται από τέτοιες δυνάμεις, από ανένταχτους αριστερούς, από δημοκρατικούς πολίτες, από πολίτες που αναφέρονται στη σοσιαλδημοκρατία και στο δημοκρατικό σοσιαλισμό, από πολίτες της πολιτικής οικολογίας, αλλά και από πολίτες που προέρχονται από διαφορετικούς δρόμους, προφανώς δημοκρατικούς, και που στο πρόσφατο ή και στο μακρινότερο παρελθόν είχαν επιλέξει να ψηφίσουν άλλα κόμματα.
Αυτή είναι η Δημοκρατική Αριστερά, με αυτόν τον τρόπο συγκροτείται. Και πρέπει να σας πω ότι μέσα στη ζωή των 2,5 μηνών έχει να καταγράψει πολλά και σημαντικά, θετικά αποτελέσματα, αποτελέσματα κυρίως για την κοινωνία και τη χώρα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Άλλη ερώτηση παρακαλώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχει συζητηθεί αρκετά η πρότασή σας ή μάλλον καλύτερα η συμφωνία σας με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να μειώσει τη φορολογία των κερδών των επιχειρήσεων που επανεπενδύονται. Υπάρχουν και αρκετοί οικονομολόγοι στο πάνελ. Επανεπένδυση μπορεί να γίνει και με αγορά ιδίων μετοχών, έτσι δεν είναι;
Είναι μια πρόταση που υπάρχει άλλος φορές της Αριστεράς στην Ευρώπη την οποία υποστηρίζει, εννοώ τη μείωση, με δεδομένο ότι και στην Ελλάδα το κεφάλαιο φορολογείται στο 50% σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευχαριστώ.
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είμαι βέβαιος ότι παρακολουθήσατε την κυριολεξία της αναφοράς μου όταν έλεγα τα αποδεδειγμένως επενδυόμενα κέρδη, και είναι προφανές ότι αναφέρομαι, αναφέρεται η Δημοκρατική Αριστερά σε κέρδη που πράγματι ευθέως επενδύονται για την αναβάθμιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων.
Το δεύτερο. Βεβαίως υπάρχουν δυνάμεις στο χώρο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που υποστηρίζουν αυτό το οποίο λίγο πριν σας ανέφερα. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση στο ζήτημα των φόρων των επιλογών της Δημοκρατικής Αριστεράς, της Αριστεράς της Γερμανίας.
Και το τρίτο. Κι αν ακόμη δεν υπήρχε παρόμοια συμπεριφορά από άλλες αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη, αυτό σε καμία περίπτωση δεν θα εμπόδιζε τη Δημοκρατική Αριστερά να καταθέσει μία πρόταση και μία διεκδίκηση η οποία είναι αντίστοιχη και με τα οικονομικά δεδομένα της κρίσης που υπάρχουν στη χώρα.
Αλίμονο εάν η Δημοκρατική Αριστερά αναζητεί κανόνες, γνώμονες και μοιρογνωμόνια πολιτικά τα οποία θα έρθουν από άλλες χώρες και μάλιστα με διαφορετικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές αναλογίες.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Επόμενη ερώτηση. Παρακαλώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Κουβέλη, στην ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή υπάρχει μια μεγάλη κουβέντα σχετικά με το καθεστώς ατιμωρησίας. Βλέπουμε, γίνονται διάφορες Εξεταστικές Επιτροπές, ακούμε διάφορα πορίσματα, ακούμε πολλή συζήτηση στα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά ουσιαστικά ο πολίτες δεν βλέπει αποτέλεσμα. Αυτή είναι μια κοινή διαπίστωση.
Χθες ρωτήθηκε και ο κ. Τσίπρας, ο οποίος είπε ότι το θέμα δεν είναι να συλληφθούν κάποιοι και να οδηγηθούν στις φυλακές. Εγώ θα σας πω ένα παράδειγμα πρόσφατο. Εδώ υπάρχουν κάποιοι εργαζόμενοι στη Θεσσαλονίκη οι οποίοι κινητοποιούνται για ένα θέμα που έχει να κάνει με τα εργασιακά ζητήματα. Μιλάω για το εστιατόριο «Banquet».
Μέχρι σήμερα με μεγάλη ευκολία η πολιτεία και το κράτος συνέλαβε δύο συνδικαλιστές με αυτόφωρες διαδικασίες και θέλω να πω, αυτό το καθεστώς της ανισότητας, δηλαδή από τη μια να έχουμε την πολιτεία να κινητοποιείται άμεσα, να εφαρμόζει αυστηρά το νόμο και από την άλλη να βλέπουμε αυτό το καθεστώς ατιμωρησίας, πότε θα σταματήσει κατά τη γνώμη σας; Ποτέ;
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Νόμοι υπάρχουν σε αυτόν τον τόπο και θα σας έλεγα, το πρόβλημα είναι και στην πολυνομία. Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται. Το ζήτημα της διαφθοράς στη χώρα, που το οικονομικό περιεχόμενο της διαφθοράς το υπολογίζουν κάποιοι μεταξύ 10% και 12% του ΑΕΠ, είναι υπαρκτό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί στη βάση της υπάρχουσας νομοθεσίας.
Άρα το πρόβλημα της χώρας δεν είναι θεσμικό, με την έννοια ότι οι θεσμοί αυτοί υπάρχουν. Αν θέλετε είναι θεσμικό και ταυτόχρονα πολιτικό, διότι απουσιάζει η πολιτική βούληση για την εφαρμογή των νόμων.
Για τη Δημοκρατική Αριστερά η ορθή λειτουργία του θεσμικού μας συστήματος σημαίνει: όποιος παρανομεί να τιμωρείται. Κι αν η τιμωρία του είναι εγκλεισμός στη φυλακή, να είναι εγκλεισμός στη φυλακή. Δεν χρειάζονται μισόλογα στην υπόθεση αυτή.
Και βεβαίως ο εγκλεισμός στη φυλακή, στη βάση πάντοτε του δικαιϊκού συστήματος και διδάσκει και παραδειγματίζει και κυρίως εγείρει την αξίωση της κοινωνίας να μην επιτρέπει τη διαφθορά. Και βεβαίως σας είπα λίγο πριν ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος προϋποθέτει και την πολιτική βούληση για να αντιμετωπίζεται η διαφθορά, να πατάσσεται η διαφθορά, να τιμωρούνται όλοι εκείνοι που είχαν της μιας ή της άλλης μορφής συμμετοχή στη διαφθορά.
Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ: Παρακολουθούμε όλες αυτές τις ημέρες το ζήτημα των αρμοδιοτήτων στην Κυβέρνηση, τα νέα Υπουργεία οι νέοι Υπουργοί, βλέπουμε αρμοδιότητες να πηγαίνουν από το ένα Υπουργείο στο άλλο, ένα σχόλιο γι’ αυτό θέλω.
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Όταν πληροφορηθήκαμε τη δημιουργία του νέου κυβερνητικού σχήματος, έκανα μια δήλωση την οποία επαναλαμβάνω. Πρόκειται για μετατάξεις. Δεν πρόκειται για ένα Υπουργικό Συμβούλιο ευέλικτο, αποτελεσματικό. Είναι ένα Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο επιχείρησε να διακανονίσει περισσότερο εσωτερικές ρυθμίσεις. Ρυθμίσεις, που έχουν σχέση και με τα εσωτερικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ακόμη κ. Ρούμπο δεν έχουν εκδοθεί τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα για την ανάθεση των συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων σε Υπουργούς και Υφυπουργούς, αλλά και ο καινούργιος διαρκώς ενισχυόμενος θεσμός των Αναπληρωτών Υπουργών. Πολλοί Αναπληρωτές Υπουργοί! Δυσκίνητο σχήμα, αναντίστοιχο προς την ευελιξία, την αποτελεσματικότητα που θα έπρεπε να έχει ένα Υπουργικό Συμβούλιο.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Υπάρχει κάποια άλλη ερώτηση; Να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ, έγιναν 10 ερωτήσεις δεν ξέρω αν ο Πρόεδρος θέλει να κάνει κάποιο κλείσιμο.
Φ. ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εγώ θέλω να ευχαριστήσω όλους και όλες για την εδώ παρουσία σας και τη δυνατότητα που μας έδωσαν οι ερωτήσεις σας να απαντήσουμε σε κρίσιμα ερωτήματα, σε κρίσιμα θέματα για τη χώρα, την κοινωνία και βεβαίως να μιλήσουμε και για τη Δημοκρατική Αριστερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου